Za kogo siebie uważasz? Czy jesteś grzesznikiem, czy świętym? A może gdzieś po środku? Według Biblii są tylko dwie możliwości. Gdzie jesteś?
List do Kolosan 1,13-14 (BW)
Chrześcijanie w pewnym sensie przeprowadzili się w inne miejsce. Już nie żyjemy w mocy ciemności (pod mocą szatana), ale w Królestwie Jezusa Chrystusa! Zostaliśmy tam zabrani w dzień, gdy poprosiliśmy Go, aby przebaczył nam grzechy i został naszym Panem. Czy jesteśmy grzesznikami, czy świętymi?
List do Efezjan 5,7-8 (BW)
Nie tylko żyliśmy w ciemności – byliśmy ciemnością. Mówi to o naturze, jaką wtedy mieliśmy. Teraz jednak jesteśmy nazwani światłością świata (zob. Ew. Mateusza 5,14a), ponieważ w Nim żyjemy i poruszamy się (zob. Dzieje Ap. 17,28a). Mowi to o naszej nowej naturze i zarazem odpowiedzialności. Mamy chodzić w światłości i w Nim żyć – mieć swoje życie w Jezusie Chrystusie. Wszystko przez Niego. Wszystko dla Niego.
Kim jest grzesznik a kim święty?
Grzesznik to człowiek, który jest niewolnikiem grzechu. To ktoś, kto musi grzeszyć (zob. Rzymian 3,23). Grzeszyć to robić coś, co zasmuca Boga. Grzech sprawia, że mijasz się z celem, jaki Bóg ma dla Ciebie.
Święty to człowiek, który został uwolniony od grzechu. Jest w stanie grzeszyć, ale nie jest to dla niego koniecznością. Jest w stanie powiedzieć „nie” grzechowi. Nie jest już niewolnikiem grzechu, ale ma nowego Pana – Jezusa Chrystusa. Święty to człowiek, który jest narodzony na nowo. Nie żyje już ziemskim, ale duchowym życiem – życiem, w którym jest prowadzony i wspomagany przez Ducha Świętego. Święty, to również człowiek, który został oddzielony przez Boga. On czyni to jedynie wtedy, gdy ludzie zostali uświęceni ofiarą Jezusa Chrystusa.